27 Mayıs 2004 Perşembe 10:23…
Az önce Koç Üniversitesi’ndeki son dersimden çıktım…
Bir daha buradaki hiç kimseyle, ne aynı sıraları, ne aynı sınıfları – amfileri, ne aynı binaları, ne de aynı kampüsü paylaşamayacak olmanın verdiği burukluk var içimde…
Dile kolay, tam 5 yıl bitti…
Aylardır, bitse de kurtulsam dediğimiz, şu dağ başına gelip gitmekten bıktık dediğimiz, yönetimle tartışıp böyle okul mu olur dediğimiz…
Koç Üniversitesi’ndeki son günlerimiz…
Kavga ettiklerimizi, nefret ettiklerimizi bile özleyeceğimiz bir döneme giriyoruz…
bir daha hiç göremeyeceklerime teşekkür edip elveda demek istedim…
kendi adıma… ve üstüne alınan tüm son sınıflar adına…
Kapıdan girerken stickersız – kimliksiz bizi ve misafirlerimizi alıp içeride de kusursuz çalışarak güvenli ve huzurlu bir ortamda yaşamamızı sağlayan Okan Abi, Şerif Abi ve tüm GÜVENLİK ekibine…
Ben pek sık uğramasam da bize arkadaş kadar yakın olan Serdar ve Mehmet Abi’ye ve tüm SPOR SALONU çalışanlarına…
Pek fazla öğrencilerle iletişimi olmasa da, bir çoğumuz tanımasak da okulun düzeninde büyük emeği olan GENEL SEKRETERLİK ‘in tüm birimlerine…
Her dönem başında ve sonunda kapısını aşındırıp add – drop formu kullanmadan ders seçmeye çalıştığımız ve bize her konuda yardımını esirgemeyen Esra Hanım’a ve KAYIT – KABULdeki herkese…
Yine pek görmediğimiz ve girmeyi de pek sevmediğimiz, ama benim sürekli iletişim halinde olduğum, okulumuzun finansörü MUHASEBE katındaki herkese…
ısrarla yiyecek içecekle girmemize rağmen ve içeride telefonla konuşmamıza rağmen bize hep kibar ve yardımsever davranıp yardımcı olan KUTUPHANEdeki herkese…
printerların çalışmaması ve virüs olmaması durumunda pek aramadığımız, girişi yoğun güvenlik önlemleriyle olduğu için içeride ne olduğunu hep merak ettiğimiz ve çalışanlarını pek tanımadığımız CIT’ye…
Teknik islerimizi halletme ve bu konudaki sorunlarımızı çözmede gece yarılarına kadar çalışarak bizi yalnız bırakmayan Çetin’e ve TEKNİK EKİBE…
Yine tanımasak da uzatma kablosu gerektiğinde ve havalandırmayla ilgili problemlerimizde aradığımız SIEMENS’e…
Okulumuzun her daim temiz kalmasındaki büyük emeklerinde dolayı Murat Abi ve tüm EPI çalışanlarına…
Naim Abi ve Suat basta olmak üzere karnimiz doyurmak konusunda her gecen gün çeşidini arttıran ve koskoca bir kata adını vermeyi başaran CICI’ye…
Aramıza yeni katılan ve pizza yapmasını bir turlu öğrenememelerine rağmen yemek konusunda rekabeti başlatan ve “cici katına” bir renk katan MIO’ya ve tüm çalışanlarına…
Yemeklerini beğenmesek ve pahalı olduğunu düşünsek bile bize hizmetini esirgemeyen DIVAN çalışanlarına…
Bir Cafe’den çok piyasa mekanik olan, ama aslında çok güzel yemekleri olan SUZY’S CAFE çalışanlarına…
Onun bir parçası olduğunu çoğu insanın bilmediği ve başkalarının 10 kişiyle yaptığı isi yıllardır 3 kişiyle yapan SUZY’S Kantin’e…
Sürekli tek kasa çalışsalar da tüm MIGROS çalışanlarına…
Dünyayla bağlantımızı sağlayan POSTA – PTT birimine ve ulaşımda bağlantımızı sağlayan GURSEL çalışanlarına ve şoförlerine…
Sizi bilmem ama benim pek kullanmadığım DRYFAST’e…
Berbersel ihtiyaçlarımızı karşılayan HAIR&SUN PLANET’e ve tüm çalışanlarına…
Fotokopiyi pahalı çekseler de, kimse gidip 2.el kitapları almasa da, kampusun aslında çok temel ihtiyaçlarını karşılayan 2 kişilik ekibiyle PANDORA’ya…
Çok gereksiz bi yatırım gibi gözüken ve her daim Radyo Koç’un ve Suzy’s’in müziğini bastıran RAKSOTEK’e…
Sürekli sıra beklediğimiz ve kullanmaya mecbur olduğumuz, en uzun sure bizimle oldukları için adlarını bildiğim Volkan abi ve Omur’un de olduğu tüm KOCBANK çalışanlarına…
Yurtta kalmayanların ve parti için dilekçe verenlerin dışında kimsenin tanımadığı tüm YURT çalışanlarına…
Çok hastayım doktor sınava giremeyeceğim, rapor kaç imzalı olsun… REVİR’deki herkese…
Ve son olarak da…
Benim her şeyi danışabildiğim, bir çoğumuzunsa sadece ders seçimini imzalatmak için gittiği başta kendi ADVISOR’um Noyan Arsan olmak üzere tüm ADVISOR’lara…
Bize öğretim veren ve bu okulda akademik her şeyi öğrenmemizi sağlayan önce ELC’deki, sonra da dekanlıklara bağlı tüm AKADEMISYENLERE – HOCALARIMIZA…
Tüm DEKANLIK çalışanlarına…
Bu okulu yalnız bir öğretim kurumu olmasından kurtarıp ayni zamanda bir EGITIM kurumu olmasında emeği gecen…
Bilgen Bey’e, Nihan Hanım’a, Serpil Hanım’a ve ÖGRENCİ DEKANLIĞI’ndaki ve KARIYER BİRİMİ’ndeki herkese…
ASISTANLIKla, MENTORlukla, RAlikle uğraşan…
Kulüplerde aktif rol alan, konuşmacı getiren, organizasyon yapan ve her turlu sosyal faaliyetin yapılmasında önayak olan ve kendiyle birlikte başkalarının da gelişmesine katkıda bulunan tüm ÖGRENCİLERE…
Yukarıda saymayı unuttuğum herkese…
5 yıl boyunca bana ve bize katlandığı için teşekkürler…
ve…
kendi adıma… ve üstüne alınan tüm son sınıflar adına…
ELVEDA…
ELVEDA KOC UNIVERSITESI…
Nur Erdem Özeren